De voordelen van dans

 

Dans leidt tot een significante verbetering van de cardiovasculaire conditie, botdichtheid en vermindering van overgewicht en vetweefsel. Dans werkt aan uithoudingsvermogen, bewegingsbereik, uithoudingsvermogen, balans en verbeterde houding - allemaal benadrukt in revalidatie.

 

Voordelen van dans zijn onder meer:

• Motorvaardigheden

• Cognitieve vaardigheden

• Emotionele vaardigheden

• Maatschappelijke participatie, acceptatie en samenwerking

• Communicatie

• Verbeterd zelfbeeld

• Risico nemen

• En meer

 

Sensorische en cognitieve vaardigheden

​

Visuele, auditieve en kinesthetische zintuigen zijn betrokken bij dans. Deze zintuiglijke vaardigheden maken reactiviteit bij deelnemers mogelijk en leren hen om zich op de ene context boven de andere te concentreren. Let bijvoorbeeld op de muziek die speelt ondanks dat er andere kinderen rondlopen. Door nieuwe stappen te leren, te creëren en samen te werken, worden cognitieve flexibiliteit, ideevorming en ruimtelijk-tijdelijk redeneren verbeterd.

 

Dans helpt kinderen en jongeren te groeien in het vermogen om herinneringen op te halen, verbale signalen te verbinden met bewegingspatronen, te tellen met muziek en problemen op te lossen. Deze vaardigheden kunnen zich vertalen in andere aspecten van het leven en de algehele groei van het kind bevorderen. Dans kan een positieve invloed hebben op de woordenschat, kritisch denken, kijkvaardigheid en concentratie. Vooral de interactie tussen het individu en de omgeving voedt deze cognitieve ontwikkeling. 

 

Motorische en sequentiële vaardigheden

​

De herhaling in dans bevordert motorische planning en sequencing-vaardigheden, waardoor ze de basis kunnen bouwen die uiteindelijk leidt tot een enorm repertoire. Een leerling kan bijvoorbeeld stappen leren door herhaaldelijk te oefenen, de set vervolgens op verschillende soorten muziek gebruiken en een nieuwe ervaring creëren.

 

Emotionele ontwikkeling

​

Kinderen kunnen door beweging een breder scala aan emoties ontwikkelen, wat zich kan vertalen in een grotere emotionele bandbreedte om op de wereld te reageren. Beweging stelt kinderen in staat om hun emoties te verkennen en op basis van deze gevoelens te handelen, en dit kan zich vertalen in de rest van hun leven, waar ze leren hoe ze op de juiste manier op emoties kunnen reageren.

​

Dans en handicap: doe mee aan adaptieve dans

 

Dans is altijd voor individuen geweest met bepaalde fysieke capaciteiten en lichaamsstructuren. Er zijn twee werelden: (1) dans om niet-therapeutische redenen, zoals optredens in operahuizen, en (2) dans voor personen met een handicap, vaak uitgevoerd als therapie. Gezien de vele voordelen die individuen van dans kunnen ervaren, moeten we overschakelen van perceptie naar dans leuk, toegankelijk en inclusief maken.

 

Adaptieve dans of inclusieve dans zorgt ervoor dat alle aanwezigen worden geaccepteerd, bijdragen en is een multidimensionale bewegingservaring. Het omvat zintuiglijke, motorische, cognitieve, sociale en emotionele vaardigheden, waardoor mensen van alle leeftijden en capaciteiten kunnen leren om zich veilig te voelen in een gevestigde routine.

 

Overgangsvaardigheden en toepassing in het echte leven

​

Veel van de voordelen en vaardigheden die studenten door dans opdoen, vertalen zich rechtstreeks naar het echte leven. Dans kan helpen het evenwicht te verbeteren, een basisvaardigheid voor succes bij fysieke activiteit, zelfs zo eenvoudig als wandelen of hardlopen. Als men kan balanceren, stelt dit het individu in staat om andere nieuwe vaardigheden te leren. Balans kan in dans worden bevorderd door aan de barre te werken voordat hij naar de open ruimte gaat, vergelijkbaar met wat een cliënt in therapie kan doen bij het werken aan evenwicht met behulp van de parallelle staven. Dans is meeslepend in alle aspecten.

Bovendien wordt positief gedrag verbeterd, waarbij studenten leren om potentieel verstorende energie op te nemen en creatief te maken in dans. Studies hebben aangetoond dat het kunnen bewegen tijdens het leren het ongepaste gedrag vermindert van leerlingen die kinesthetische leerlingen zijn en moeite hebben om op hun stoel te blijven zitten en zich op school te concentreren. 

 

De rol van muziek

​

Muziek zoals dans heeft veel positieve resultaten opgeleverd, zoals het faciliteren van succesvolle interactie en communicatie tussen personen met ernstige verstandelijke beperkingen. Muziek stimuleert zowel verbale als non-verbale communicatie. Kinderen kunnen bijvoorbeeld een bal doorgeven op muziek en oogcontact maken terwijl ze de aandacht op elkaar vestigen. Dans en muziek moedigen het kind aan om zich in te spannen, wat ertoe leidt dat het kind persoonlijke beperkingen overwint en een gevoel van prestatie voelt wanneer het beweegt op een manier die nog niet eerder is onderzocht of voor mogelijk is gehouden.


 

Adaptieve dans x Downsyndroom

 

Het belang van fysieke activiteit

​

Kinderen geboren met het syndroom van Down hebben een hoger risico op het ontwikkelen van gehoorbeschadigingen, aangeboren hartafwijkingen, schildklieraandoeningen, vroege aanvang van de ziekte van Alzheimer, obesitas en ademhalingsproblemen. Ze ervaren ook hypotonie, of lage spierspanning, losse ligamenten die gewrichtsinstabiliteit veroorzaken, en een kleine gestalte, die een langzamere ontwikkeling kan veroorzaken en de snelheid van grove motorische ontwikkeling kan beïnvloeden. Helaas ervaren volwassenen met het syndroom van Down een voortzetting van deze uitdagingen. Ze zijn vatbaar voor een verminderde cardiovasculaire capaciteit en osteoporose, waarbij botten zwak en broos worden. Het is essentieel dat mensen actief en betrokken blijven naarmate ze ouder worden om deze gezondheidsproblemen te helpen bestrijden. Fysieke activiteit en therapie worden vaak gezien als de uitlaatklep en oplossing voor deze uitdagingen. 

 

Ondanks al het onderzoek nemen veel kinderen en volwassenen met het syndroom van Down echter niet deel aan de aanbevolen dagelijkse lichaamsbeweging per week. 

Een onderzoek onder 20 ouders van kinderen met het syndroom van Down in de leeftijd van 2 tot 17 jaar onderzocht dit nauwkeurig. De belangrijkste factoren die hebben bijgedragen aan het belemmeren van deelname van kinderen met het syndroom van Down aan lichamelijke activiteit zijn: 

• Zwaarlijvigheid

• Aangeboren hartafwijkingen: verminderd energieniveau en uithoudingsvermogen

• Communicatiestoornissen: beperkt vermogen om regels te begrijpen en instructies te interpreteren

• Terugkerende borst- en oorinfecties

• Astma

• Slechtziendheid

• Gehoorstoornissen

• Artritis

• Rugproblemen

• Leukemie

 

Ouders meldden een gebrek aan reguliere programma's die bereid waren hun kinderen in te schrijven, vanwege een gebrek aan personeel, tijdsbeperkingen en een gebrek aan onderwijs door deze programma's. De ouders gaven ook aan dat vooropgezette ideeën, stereotypen en negatieve houdingen ten opzichte van mensen met een handicap de deelname van hun kind aan informele activiteiten verhinderden. Kinderen met het syndroom van Down waren meer geneigd om aan lichaamsbeweging te doen wanneer hun ouders en familie als voortdurende aanmoediging fungeerden, waarbij de ouders actief betrokken waren en sociale interactie als onderdeel van de activiteit.

 

​

Adaptieve dans: kinderen tot volwassenen

​

Een recent onderzoek door Barnet-Lopez, Pérez-Testor, Cabedo-Sanroma, Oviedo, & Guerra-Balic (2016), onderzocht de verbetering van emotioneel welzijn met betrekking tot de kwaliteit van leven bij volwassenen met een verstandelijke beperking (ID), inclusief het syndroom van Down. 

 

Onderdelen van de activiteiten waren:

• Ritmes

• Zelfconcept

• Relatie met anderen

• Identificatie van verschillende soorten emoties

• Evenwicht

• Coördinatie

• Vrije dans

 

Alle deelnemers werd gevraagd om voor en na elke sessie naar een pictogram te kijken. De pictogrammen drukten geluk of verdriet uit en werden gebruikt om de stemming van de deelnemer te achterhalen. Deze indicatoren benadrukten een verbetering in interpersoonlijke relaties, zelfconcept, angst, zelfvertrouwen, het vermogen om emoties te identificeren en zelfbewustzijn van het lichaam, wat wijst op een verbetering in emotioneel welzijn.

 

Voor kinderen moet het programma worden afgestemd op de behoeften van elk kind, inclusief deelname van ouders en familie. Wanneer gezinsleden erbij betrokken zijn, is de kans groter dat het kind betrokken raakt omdat het kind zijn ouders of andere gezinsleden als de beste rolmodellen ziet.

​

​

 

Adaptieve dans: United Dance Stages

​

Om de behoeften van mensen met het syndroom van Down te begrijpen, zijn onze United Dance stages zo ontworpen dat elke deelnemer het plezier van dans kan ervaren en tegelijkertijd onschatbare voordelen en groei kan behalen. Veel van de hierboven genoemde vaardigheden komen aan bod in elke les van 60 minuten en onze meerdaagse stages.

 

PROGRAMMA

 

Personen met het syndroom van Down leven veel langer dan decennia geleden. Ze worden echter ook dagelijks geconfronteerd met fysieke en emotionele uitdagingen. Hoewel studies hebben aangetoond dat er een gebrek is aan motivatie en een algemene afkeer van fysieke activiteit en lichaamsbeweging onder deze populatie, hebben we onze adaptieve danscursussen aangepast, aangezien een expressieve kunstvorm van dansbewegingstherapie kan worden gebruikt als een alternatief om deze problemen te verlichten die mensen met het syndroom van Down ervaren, en tegelijkertijd stimuleert het sociale participatie en versterkt het hun zelfvertrouwen.

​

​